τριτώνυμος

-ον, Μ

αυτός που έχει τρία ονόματα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τρίτος + -ώνυμος (<ὄνυμα, αιολ. τ. τού ὄνομα*), πρβλ. πολυ-ώνυμος. Το -ω- τού τ. οφείλεται σε έκταση λόγω συνθέσεως.